Genetische diversiteit in de IJslandse Hond

De genetische diversiteit binnen de IJslandse Hond bestaat op dit moment uit 2,44 unieke dieren. Om te begrijpen wat dit precies inhoudt, is het verstandig om eerst het stukje te lezen over wat genetische diversiteit is. Deze link kun je hier vinden.

De genetische diversiteit van 2,44 is gemeten over de populatie honden die nog kan meedragen aan het behouden van de diversiteit. Dit zijn dus alle honden die eventueel nog een nest kunnen krijgen. Hiervoor zijn de teefjes van 0 t/m 8 jaar geselecteerd en de reuen van 0 t/m 10 jaar geselecteerd. Deze groep samen bestaat uit 6187 honden wereldwijd.

Zoals je ook al kunt lezen aan het eind van het stuk “Wat is genetische diversiteit”, is dat na het onderzoek van Pieter Oliehoek in 1997 actie ondernomen is door enkele fokkers om op dat moment uitstervende lijnen te redden. Hierdoor is o.a. sperma van Úlfur naar Nederland gehaald en is hiermee gefokt om te proberen deze lijnen te behouden. Toch zien we in de nieuwe berekeningen dat veel van dit bloed weer bijna uitgestorven is of in combinaties zodanig is verdund dat de nakomelingen niet meer in staat zijn om goed bij te dragen aan de diversiteit voor de gehele populatie.

Naast het gegeven dat genetisch belangrijke honden zich moeten voortplanten, is het dus erg belangrijk om ons te realiseren dat een verstandige combinatie hierin essentieel is!
Wanneer we de groep genetisch belangrijke honden niet verstandig combineren (wat betekent dat bij een combinatie de belangrijke genen gecombineerd worden met genen uit veel voorkomende lijnen), we deze belangrijke genen alsnog kwijtraken en daardoor de genetische diversiteit niet kunnen verhogen en de verwantschap binnen de populatie niet kunnen verlagen. Met alle gevolgen die daarbij komen kijken, uitgelegd in het stukje “wat is genetische diversiteit”.

Om een beter overzicht te krijgen over welke honden genetisch belangrijk zijn en welke minder, is de populatie ingedeeld in 4 groepen. We hebben de donker groene, licht groene, oranje en rode groep. In het cirkeldiagram hiernaast kun je zien dat één achtste deel van de populatie in de donker groene groep is ingedeeld, drie achtste in de licht groene groep, drie achtste deel in de oranje groep en het laatste één achtste deel van de populatie is de rode groep. Rode honden zijn honden waarvan de genen die zij bezitten al veel voor komen over de gehele populatie. Oranje honden zijn honden waarbij de genen gemiddeld gezien vaker voorkomen in de populatie. Licht groene honden zijn honden waarbij hun genen minder vaak voorkomen in de populatie. Met als laatste de donker groene honden, deze hebben genen die uitzonderlijk weinig voorkomen over de gehele populatie.

De verdeling van de groepen staat in het diagram hieronder.

Helaas kunnen we in het diagram zien dat we in het afgelopen jaar belangrijke donker groene genen verloren zijn. Het is dus erg belangrijk dat zo veel mogelijk fokkers zich zullen inzetten om dit in de toekomst te voorkomen.

Wanneer je fokt voor genetische diversiteit is het belangrijk dat je probeert om de mean kinship van de populatie te verlagen. Helaas is er niet één aanpak te noemen om dit te doen. Iedere combinatie is uniek en bij iedere combinatie moeten alle bijkomende factoren bekeken worden.
Er is echter wel één belangrijke regel te noemen: combineer een donker groene hond met een andere donker groene hond. Dit hoeft niet voor alle combinaties te gelden die je met een donker groene hond doet, maar wel voor minstens één nestje. Dit is immers de enige manier om unieke genen uniek te houden.
Door donker groene honden te combineren kun je binnen je land een donker groene “sub-groep” creëren met honden die ingezet kunnen worden om de genetische diversiteit van het ras te verbeteren. 

Naast de donker groene sub-groep is het voor ieder land belangrijk om te onderzoeken welke genen al aanwezig zijn en welke nieuwe genen geïmporteerd moeten worden.
Zodra verschillende nieuwe genen naar een land gehaald zijn, is het belangrijk deze niet direct/enkel te combineren met de huidige populatie, maar ook een “nieuwe genen sub-groep” te creëren waardoor meerdere individuen onstaan die ingezet kunnen worden om de inteelt in de nationale populatie te verlagen en de genetische diversiteit te verhogen.

Fokken voor diversiteit is heel belangrijk, maar ook erg ingewikkeld. Daarom raden we iedereen aan die graag wilt fokken voor genetische diversiteit om naar workshops te gaan over genetische diversiteit bij de IJslandse Hond, zodat je dit beter leert gebruiken in de overwegingen die je maakt als fokker.

Wil je weten wat de MK is van jouw IJslandse Hond(en)? Vraag het aan via deze pagina.

Alle MK-getallen zijn afgerond op halven. We hanteren de volgende grenzen bij de groepen:

  • Donkergroene honden: 15 t/m 19
  • Lichtgroene honden: 19,5 t/m 20,5
  • Oranje honden: 21 en 21,5
  • Rode honden: 22 t/m 23

Voor de komende jaren zal een fokprogramma gestart worden om zo verstandig mogelijke combinaties te maken van de genetisch belangrijkste honden. Heb je zelf een donker groene hond of wil je bijdragen aan het fokprogramma door een hond te kopen uit deze belangrijke combinaties om hier verder mee te fokken?
Neem dan contact op met ons of met de fokadviescommissie van de Vereniging de IJslandse Hond in Nederland!

Voor verdere vragen over de uitslagen en wat de resultaten nu betekenen die je terug hebt gekregen van jou hond kun je ook altijd contact met ons opnemen.