Dit weekend was één groot hondenfeest: op zaterdag stond een trainingsmiddag schapendrijven gepland en vandaag was de clubmatch. Over de clubmatch schrijven we op een later moment een stukje, hier zullen we terugblikken op het schapendrijven.
Op vrijdag kwam Elsa vanuit Duitsland naar ons toe om twee nachten te logeren samen met haar knappe Eskil. We waren heel benieuwd hoe Elska en Eskil zich zouden gedragen en vooral of Eskil de neiging zou hebben om haar weer te dekken… Nou, het was net een klef stelletje dat nog maar net verkering had. Ze waren blij elkaar weer te zien, Eskil had duidelijk door dat een dekking niet nodig was, daarentegen was hij heel lief tegen Elska en bracht speelgoed en kauwmateriaal naar haar toe, zo schattig! Elska kon haar gentleman erg waarderen die haar de rust gaf die ze op het moment zo graag om haar heen heeft. Ze hebben heerlijk geknuffeld, tegen elkaar aan geslapen, bij elkaar gecheckt of het goed ging en netjes naast elkaar gewandeld buiten. Naast het verzorgen van Elska was Eskil druk met spelen met Ylfa. Onze meid van 1 jaar vond dit natuurlijk helemaal het einde, spelen met een knappe reu die ook houdt van rollen over de bank, happen in elkaars haar, trekken aan een flostouw of ander spul dat uit het speelmandje gehaald kan worden, sprintjes trekken door de kamer en de tuin en pootjebaden in het badje.
Hoe leuk ze ook binnen waren, dat was niet het hoogtepunt van het weekend. Op zaterdag vertrokken we naar Nieuwkerk aan den IJssel voor het schapendrijven. Elska lieten we thuis, die moet en wil even rustig aan doen. Ylfa mocht daarom voordoen hoe het moest en samen hebben we laten zien hoe je met een IJslandse hond kunt schapendrijven. Daarna was Eskil. Van tevoren hadden we al afgesproken dat we eerst zouden kijken of Eskil met mij zou willen werken, zodat Elsa kan kijken hoe ze daarna met hem kon werken. En dat deed hij! Hij wist direct wat hij moest doen en was heel goed te sturen. Balans had hij van nature al, net als Elska bleef hij goed op 12 uur lopen en had slechts een beetje aansturing nodig. We zijn super trots om hem!!
Na het succes van Eskil mocht Elke met haar honden. Eerst Stjarna, ze vond het eerst wat spannend en wist niet zeker of ze wel mocht blaffen tegen de schapen, maar toen ze eenmaal haar zelfvertrouwen gevonden had ging ze als een speer! En toen natuurtalent Vanadís, een import uit IJsland die duidelijk weet waar ze oorspronkelijk voor gefokt is. Mooie balans, super alert en geconcentreerd en goed aan te sturen. Ten slotte mocht Smilla nog even bij de schapen kijken. Met haar 10 jaar levenservaring was het te warm voor haar om lang te werken. Desondanks bleef ze alert, gefocust en energiek achter de schapen.
Het was niet alleen een super gezellige dag, het was ook een succesvolle dag wat het schapendrijven betreft. Elke keer is het weer leuk om te zien dat er IJslandse honden zijn die nog steeds vanuit instinct weten wat ze moeten doen en graag met hun baasje werken. We hopen steeds meer mensen enthousiast te maken om het schapendrijven te proberen en hopen zelf puppen te fokken met een goede aanleg voor dit prachtige werk waarin samenwerking en instinct centraal staan.
Hieronder filmpjes en foto’s van de natuurtalentjes.
Voor meer foto’s van Eskil tijdens het schapendrijven: klik hier