De afgelopen 2 jaar is er veel gebeurd, maar niet op onze website. Vandaag dus maar eens een beknopte update, waarin we terugblikken naar ons leven met onze IJslandse Honden sinds januari 2019.
Januari 2019 – Svanmey komt vanuit Amerika naar Nederland, samen met haar broer Loki.
Dit is niet zomaar een nestje IJslandse Honden dat gefokt is, maar het resultaat van een toffe samenwerking die gericht was op het verbeteren van de genetische diversiteit van ons mooie hondenras. We hadden al ingevroren sperma van een genetisch zeer belangrijke hond in Amerika en waren van plan om dit te insemineren bij onze Elska. Er ging echter veel tijd verstreken met het proberen te exporteren van het ingevroren sperma, waardoor we in de tussentijd de mogelijkheid bespraken met Jo-Ann van kennel Fox Meadow om het sperma te insemineren bij haar Heaven. Dit zou voor zowel het ras als voor onze Nederlandse populatie een interessantere combinatie zijn. Dit plan hebben we met z’n allen opgepakt en het was dan ook een groot feest toen er drie gezonde puppen geboren werden! Wij konden een teefje importeren en Astrid van kennel frá Hálendi liet weten dat ze ook graag een pup uit dit nest wilde importeren naar Nederland. Uiteindelijk hoefde Svanmey daardoor niet in haar eentje te vliegen, maar gezellig samen met haar lieve broer Loki.
Maart 2019 – We vliegen naar Denemarken om weer een workshop over genetische diversiteit te verzorgen, samen met leden van de fokadviescommissie van de VIJHN.
April/mei 2019 – Genieten van wintersport in Val Thorens samen met Elska, Ylfa en Vík. Svanmey is helaas nog te jong voor deze zware fysieke belasting, dus zij logeert bij een vriendin en haar lieve IJslander Laki.
Juni 2019 – Onze prachtige dochter Edda wordt geboren!
September 2019 – De Dag van de IJslandse Hond van de VIJHN hebben we dit jaar in Alphen aan den Rijn georganiseerd. We zijn er gezellig bij met Elska, Vík en Svanmey. Dit was voor Edda haar eerste IJslandse Honden evenement 🙂
Oktober 2019 – We gaan gezellig een weekje met vrienden op vakantie. Vík en Svanmey mogen mee, Elska en Ylfa gaan uit logeren.
Eind oktober & november 2019 – Puppen van Vík worden geboren: 1 nest van 5 puppen (5 teven) en 1 nest van 8 puppen (3 reuen en 5 teven).
December 2019 – Om kerst te kunnen vieren met familie in Zuid-Limburg, gaan we gezellig een midweekje op vakantie. Hierdoor zijn de ritjes kort (dat is fijn met Edda) en kunnen de honden gezellig mee.
Januari 2020 – De VIJHN organiseert een workshop schapendrijven in Noordwijk en wij zijn erbij om te kijken en genieten van de werkende IJslanders.
Februari 2020 – We bezichtigen ons potentiële droomhuis!
Maart 2020 – We gaan gezellig een weekendje weg met de familie van Linda, dicht bij ons potentiële droomhuis, dus ook daar gaan we in de buurt uitgebreid wandelen en de buurt verkennen. We worden nog meer verliefd op de prachtige Maasduinen bij Wellerlooi!
April 2020 – We zitten in een lockdown, in een benedenappartement van 68 m2, twee online lesgevende docenten, een baby van 9 maanden, 4 IJslandse honden, en zijn blij dat we een overeenstemming hebben met de verkopende partij. Oftewel – we hebben ons droomhuis gekocht!
Het uitzicht op meer ruimte, zowel binnen als buiten, maakt dat we het hebben volgehouden – al die maanden zo dicht op elkaars lip.
Juli 2020 – We krijgen de sleutel van ons nieuwe huis en daarmee begint direct de grote verbouwing! Het hele huis gestript, muren eruit gebroken, maar ook al intens genieten van de prachtige plek die we gevonden hebben!
Ondertussen sluiten we het schooljaar online af en nemen we afscheid van onze scholen. Die vallen immers ver buiten een fatsoenlijke woon-werk-afstand.
September 2020 – Het nieuwe schooljaar begint, op onze nieuwe scholen, nieuwe corona regels, nieuw thuisritme en voor de honden meer rust in huis (niet meer constant al die mensen over de vloer 😉 ).
We krijgen er ook nieuwe huisdieren bij: 18 Kempische Heideschapen! Gezellige dames met eigen karaktertjes, een leuke combinatie met onze IJslandse Honden 🙂
Oktober 2020 – Tijd genoeg gehad om te wennen, we gaan weer verder met klussen 😉 Ook bekijken we de mogelijkheden op ons nieuwe erf – daar willen we in de toekomst toffe dingen mee gaan doen!
December 2020 – Ondanks de corona-maatregelen zijn wij in een gezellig klein gezelschap getrouwd op het gemeentehuis. We houden de fotoshoot vlak naast ons huis en kunnen terugkijken met prachtige foto’s van een geslaagde dag!
We gaan weer een lockdown in, wat ook voor ons weer betekent dat we vanuit huis moeten werken, online lesgeven. De honden vinden het prima, maar ook vermoeiend. Alwéér al die mensen thuis die hun dagslaapjes verstoren 😉 Maar ze passen zich aan en we vinden onze draai weer. Dit keer hoeven we niet op elkaars lip te zitten, we hebben meer dan genoeg ruimte in huis en hoeven daardoor dit keer niet elkaars lessen aan te horen en te verstoren. Na de intensieve lessen stappen we direct het natuurgebied in voor een wandeling of gaan even heerlijk trainen bij de schapen. We zijn écht gelukkig met onze nieuwe plek!
Januari 2021 – Ons huis begint steeds meer een thuis te zijn, met nieuwe kozijnen (we hebben een paar maanden een gat in een muur gehad – ach, dikke trui aan en dan komt het goed), een nieuwe inrichting in onze ruime woonkeuken en steeds meer kamers die af komen. Het is nog lang niet af, maar we merken dat er ruimte komt voor nieuwe dingen.
Tegelijkertijd merken we aan het gedrag van de honden dat Svanmey binnenkort weleens loops zou kunnen worden, wat ons aan het denken zet over de mogelijkheden en lastigheden van een nest in de komende maanden. Na lang wikken en wegen (want wie ons kent weet dat we alles altijd grondig overdenken en voorbereiden), hebben we besloten om deze kans te pakken. We zoeken een geschikte reu, wat nog wel lastiger blijkt dan gehoopt. Maar als alles lukt, dan verwachten we deze lente een nest puppen van Svanmey.
Duimen jullie mee? 🙂
Honden mogen nergens los lopen, tenzij duidelijk anders staat aangegeven. Neem dus een prettige, lange lijn mee met eventueel een heupband zodat je je handen alsnog vrij hebt tijdens het lopen.
En toen ik haar voorzichtig vooruit trok zette ze al haar tenen langs de rand van de muilkorf om er met zo veel mogelijk kracht aan te trekken. Gelukkig behaalde ze hier geen succes mee, maar dat maakte haar weer dusdanig kwaad dat ze alsnog weigerde om te lopen. Net een opstandig kind, maar dan heel wat gevaarlijker uitziend. Snel dat stomme ding maar af gedaan en thuis geoefend met kaas, daar kwam Elska wel voor in beweging en hoe vaker we oefenden hoe makkelijker ze naar me toe kwam lopen. Leuk vond ze het nog steeds niet en we zijn in Mayrhofen dan ook maar zo min mogelijk in de bus gestapt.
Neem je honden alleen mee als ze goed alleen kunnen zijn, ook in een andere omgeving dan thuis. Dit om irritaties van andere gasten te voorkomen.
Honden worden niet gewaardeerd in restaurants. Buiten op een terras is het geen probleem, maar als je de honden meeneemt naar het restaurant waar je elke avond eet dan krijgt de cheffin in eerste instantie ter plekke een hartverzakking.
Zoek een informatiepunt op om erachter te komen waar de wandelroutes staan uitgestippeld. Deze staan niet goed aangegeven en zijn in het skiseizoen ook niet vollop aanwezig. Verder is het handig om te weten in welke liften voetgangers zijn toegestaan, want ook dat staat niet standaard aangegeven op de pistekaarten.
Hondenschoentjes zijn handig om mee te nemen. Wij hebben ze niet gebruikt, doordat het warm genoeg was toen wij de sneeuw in gingen. Zodra het echter kouder is, bevriezen de natte voeten die ze gekregen hebben in de gondel. Schoentjes kunnen dan uitkomst bieden en pijnlijke wandelingen voorkomen.



Het was wel een heel mooi gebied en dicht bij het huis. Ik hoopte dat we daar nog een keer naartoe zouden gaan, maar daar was het niet meer van gekomen. Er was een hele grote heuvel waar we de top van beklommen hebben. Hier hadden we erg mooi overzicht over het gebied, hoewel we nog niet echt wisten waar we precies zicht op hadden. Mijn baasjes waren eerst bang dat ik per ongeluk ergens bij een steil stuk naar beneden zou vallen, maar ik deed heel voorzichtig en daardoor mocht ik overal los lopen. Het was soms wel een beetje spannend, maar zolang ik bij de mensen bleef was er niets aan de hand.
De tweede wandeling was ook in de buurt en daar moest ik eigenlijk aan de lijn, volgens de officiële regels. Er waren echter weer geen mensen of honden te bekennen, dus hebben mijn baasjes me stiekem los laten lopen. We hadden bij deze wandeling weer een prachtig uitzicht, dit keer zelfs over het water en het huisje. Bij deze wandeling kwamen we heel veel rotsen tegen, wat ik super leuk vond. Ik kon mijn wolfsklauwen goed gebruiken bij de steile wanden en deed wat extra rondjes omdat ik het zo leuk vond. Af en toe was het voor de mensen wel wat smal en gevaarlijk en dan lette ik extra goed op dat het wel goed ging. 





Als je naar zo’n gebied gaat, moet je goed opletten dat er een normaal toilet aanwezig is en er rekening mee houden dat je een aggregaat aan moet zetten om de oven te gebruiken. De lampen e.d. werken op zonne-energie, zodat je niet altijd in de herrie hoeft ze zitten als je stroom nodig hebt.



