Goed ingepakt stapten we uit de auto voor een heerlijke wandeling. Nog een paar minuten wachten en dan komen Elska’s beste vriendinnen. Het is rustig in het bos, op drie mountainbikers na is er geen mens of hond te bekennen. De parkeerplaats telt 14 auto’s, wat toch een zekere drukte zou moeten aangeven.

De minuten verstrijken en we kunnen op pad. De mensen wat houterig door de kou, de honden lijken nergens last van te hebben. De eerste modderpoel wordt al snel ontdekt en de rode dames veranderen langszaam in tricolours. Helaas geen bewijs in de vorm van fotomateriaal, want het was nog veel te duister en mistig voor een scherpe foto.

Op de drie-uur-durende wandeling zijn we in totaal 6 mensen, 9 honden en twee paarden met ruiters tegengekomen. Voor ons maakt dat het perfect: een wandeling in een prachtig bos dat helemaal voor onszelf lijkt te zijn.

Het was weer een prachtig begin van de zondag.