Category Archives: Vakanties

Update 2019-2021

De afgelopen 2 jaar is er veel gebeurd, maar niet op onze website. Vandaag dus maar eens een beknopte update, waarin we terugblikken naar ons leven met onze IJslandse Honden sinds januari 2019.

Januari 2019 – Svanmey komt vanuit Amerika naar Nederland, samen met haar broer Loki.
Dit is niet zomaar een nestje IJslandse Honden dat gefokt is, maar het resultaat van een toffe samenwerking die gericht was op het verbeteren van de genetische diversiteit van ons mooie hondenras. We hadden al ingevroren sperma van een genetisch zeer belangrijke hond in Amerika en waren van plan om dit te insemineren bij onze Elska. Er ging echter veel tijd verstreken met het proberen te exporteren van het ingevroren sperma, waardoor we in de tussentijd de mogelijkheid bespraken met Jo-Ann van kennel Fox Meadow om het sperma te insemineren bij haar Heaven. Dit zou voor zowel het ras als voor onze Nederlandse populatie een interessantere combinatie zijn. Dit plan hebben we met z’n allen opgepakt en het was dan ook een groot feest toen er drie gezonde puppen geboren werden! Wij konden een teefje importeren en Astrid van kennel frá Hálendi liet weten dat ze ook graag een pup uit dit nest wilde importeren naar Nederland. Uiteindelijk hoefde Svanmey daardoor niet in haar eentje te vliegen, maar gezellig samen met haar lieve broer Loki.

Maart 2019 – We vliegen naar Denemarken om weer een workshop over genetische diversiteit te verzorgen, samen met leden van de fokadviescommissie van de VIJHN.

April/mei 2019 – Genieten van wintersport in Val Thorens samen met Elska, Ylfa en Vík. Svanmey is helaas nog te jong voor deze zware fysieke belasting, dus zij logeert bij een vriendin en haar lieve IJslander Laki.

Juni 2019 – Onze prachtige dochter Edda wordt geboren!

September 2019 – De Dag van de IJslandse Hond van de VIJHN hebben we dit jaar in Alphen aan den Rijn georganiseerd. We zijn er gezellig bij met Elska, Vík en Svanmey. Dit was voor Edda haar eerste IJslandse Honden evenement 🙂

Oktober 2019 – We gaan gezellig een weekje met vrienden op vakantie. Vík en Svanmey mogen mee, Elska en Ylfa gaan uit logeren.

Eind oktober & november 2019 – Puppen van Vík worden geboren: 1 nest van 5 puppen (5 teven) en 1 nest van 8 puppen (3 reuen en 5 teven).

December 2019 – Om kerst te kunnen vieren met familie in Zuid-Limburg, gaan we gezellig een midweekje op vakantie. Hierdoor zijn de ritjes kort (dat is fijn met Edda) en kunnen de honden gezellig mee.

Januari 2020 – De VIJHN organiseert een workshop schapendrijven in Noordwijk en wij zijn erbij om te kijken en genieten van de werkende IJslanders.

Februari 2020 – We bezichtigen ons potentiële droomhuis!

Maart 2020 – We gaan gezellig een weekendje weg met de familie van Linda, dicht bij ons potentiële droomhuis, dus ook daar gaan we in de buurt uitgebreid wandelen en de buurt verkennen. We worden nog meer verliefd op de prachtige Maasduinen bij Wellerlooi!

April 2020 – We zitten in een lockdown, in een benedenappartement van 68 m2, twee online lesgevende docenten, een baby van 9 maanden, 4 IJslandse honden, en zijn blij dat we een overeenstemming hebben met de verkopende partij. Oftewel – we hebben ons droomhuis gekocht!
Het uitzicht op meer ruimte, zowel binnen als buiten, maakt dat we het hebben volgehouden – al die maanden zo dicht op elkaars lip.

Juli 2020 – We krijgen de sleutel van ons nieuwe huis en daarmee begint direct de grote verbouwing! Het hele huis gestript, muren eruit gebroken, maar ook al intens genieten van de prachtige plek die we gevonden hebben!
Ondertussen sluiten we het schooljaar online af en nemen we afscheid van onze scholen. Die vallen immers ver buiten een fatsoenlijke woon-werk-afstand.

September 2020 – Het nieuwe schooljaar begint, op onze nieuwe scholen, nieuwe corona regels, nieuw thuisritme en voor de honden meer rust in huis (niet meer constant al die mensen over de vloer 😉 ).
We krijgen er ook nieuwe huisdieren bij: 18 Kempische Heideschapen! Gezellige dames met eigen karaktertjes, een leuke combinatie met onze IJslandse Honden 🙂

Oktober 2020 – Tijd genoeg gehad om te wennen, we gaan weer verder met klussen 😉 Ook bekijken we de mogelijkheden op ons nieuwe erf – daar willen we in de toekomst toffe dingen mee gaan doen!

December 2020 – Ondanks de corona-maatregelen zijn wij in een gezellig klein gezelschap getrouwd op het gemeentehuis. We houden de fotoshoot vlak naast ons huis en kunnen terugkijken met prachtige foto’s van een geslaagde dag!
We gaan weer een lockdown in, wat ook voor ons weer betekent dat we vanuit huis moeten werken, online lesgeven. De honden vinden het prima, maar ook vermoeiend. Alwéér al die mensen thuis die hun dagslaapjes verstoren 😉 Maar ze passen zich aan en we vinden onze draai weer. Dit keer hoeven we niet op elkaars lip te zitten, we hebben meer dan genoeg ruimte in huis en hoeven daardoor dit keer niet elkaars lessen aan te horen en te verstoren. Na de intensieve lessen stappen we direct het natuurgebied in voor een wandeling of gaan even heerlijk trainen bij de schapen. We zijn écht gelukkig met onze nieuwe plek!

Januari 2021 – Ons huis begint steeds meer een thuis te zijn, met nieuwe kozijnen (we hebben een paar maanden een gat in een muur gehad – ach, dikke trui aan en dan komt het goed), een nieuwe inrichting in onze ruime woonkeuken en steeds meer kamers die af komen. Het is nog lang niet af, maar we merken dat er ruimte komt voor nieuwe dingen.
Tegelijkertijd merken we aan het gedrag van de honden dat Svanmey binnenkort weleens loops zou kunnen worden, wat ons aan het denken zet over de mogelijkheden en lastigheden van een nest in de komende maanden. Na lang wikken en wegen (want wie ons kent weet dat we alles altijd grondig overdenken en voorbereiden), hebben we besloten om deze kans te pakken. We zoeken een geschikte reu, wat nog wel lastiger blijkt dan gehoopt. Maar als alles lukt, dan verwachten we deze lente een nest puppen van Svanmey.
Duimen jullie mee? 🙂

Wintersport 2018

Waarschijnlijk de vakantie waar we alle vijf het meest van genieten, wintersport in Valtho!
Zodra de honden het witte spul aanraken worden ze he-le-maal wild. En het lag overal! Er was dit jaar erg veel sneeuw gevallen en ook tijdens ons verblijf viel er nog een dikke laag.
Het appartement lag erg gunstig, we konden er direct naar terug skiën én er lag een wandelroute naast.  De paar uurtjes dat iedereen skiën was, bleven de honden in het appartement. Voor Vík nemen we de bench mee, de dames liggen op een plaid op bed. En de rest van de dag zijn ze overal bij, heerlijk wandelen en spelen in de sneeuw of relaxen in het appartement. We hebben allemaal zichtbaar genoten!

Val Thorens 2017

Wintersport met de honden, we kunnen het iedereen aanraden! ‘s Ochtends skiën, lunchen op de piste met de hele groep, daarna terug naar de dames in het appartement om ‘s middags een heerlijke sneeuwwandeling te maken. Natuurlijk is het wel belangrijk dat je honden goed alleen kunnen zijn als je (hele gezelschap) wilt kunnen skiën of snowboarden, maar anders zou een hele dag wandelen met de honden ook niet verkeerd zijn! En als je klaar bent met de sportieve activiteiten, zijn ze op alle terrassen welkom. Ook hebben we geen enkele winkel gehad waar we niet naar binnen mochten met onze dames. 

We hebben genoten, zowel van de gezelligheid met de groep als van de aanwezigheid van onze dames en het plezier in de sneeuw. En wat doen ze het makkelijk: de steile stukken met sneeuw waar wij flink in wegzakken zijn voor hen geen enkel probleem!
En voor wie zich afvraagt waar onze kerel gebleven was: die heeft een weekje het huis van Linda’s ouders onveilig gemaakt 🙂 

Wintersport Oostenrijk

Het was onze slechtste wintersport vakantie tot nu toe. Twee dagen hebben we kunnen skiën, de rest van de tijd lag minstens één van ons met één van de honden ziek op bed. Op middagen dat het iets beter ging, hebben we zo goed mogelijk het gebied verkend op leuke wandelingen in de sneeuw. Helaas niet veel wandelingen ontdekt, maar de honden hebben desondanks lekker kunnen rennen, spelen en genieten van de witte kou onder hun pootjes.  Er zijn wel een aantal zaken waar je rekening mee moet houden als je met je honden op wintersport naar Oostenrijk gaat.

  • PoepzakjesHonden mogen nergens los lopen, tenzij duidelijk anders staat aangegeven. Neem dus een prettige, lange lijn mee met eventueel een heupband zodat je je handen alsnog vrij hebt tijdens het lopen.
  • Ruim overal de hondenpoep op. Op verschillende plekken hebben wij hondenpoepzakjes boven prullenbakken zien hangen, maak daar vooral gebruik van. Ook als je toch de hond loslaat in een rustig gebied, loop even dat weiland in om alsnog de poep op te ruimen die hij daar heeft achtergelaten.
  • Neem muilkorfjes mee en houd ze op zak zodra je met de honden naar buiten gaat. In het openbaar vervoer (en op sommige andere openbare plekken) is het verplicht een muilkorf op te doen zodra hier (middels een bordje of door een persoon) om gevraagd wordt.
    De kans is wel groot dat je ruim de tijd moet pakken om te oefenen met het dragen van de muilkorfjes. De eerste keer dat we ze om deden bij de honden was in onze favoriete dierenwinkel in Alphen, de AVH. Normaal gesproken zien we heel blije gezichten als mensen onze honden zien en horen we veel aaaah’s. Zodra je Elska voor het eerst een muilkorf opdoet, kijken mensen toch een beetje anders naar onze lieve zwarte pluizenbol. Wat keek ze ontzettend kwaad! En met die muilkorf op zag het totale plaatje er dusdanig gevaarlijk uit dat mensen met een verschrikt hoofd een grote boog om ons heen maakten. Ylfa maakte zich niet druk, die haalde dat stomme ding er gewoon gelijk vanaf. Dat lange haar maakt dat we hem iets te los hadden gelaten en daar heeft Ylfa prima gebruik van gemaakt. Elska verzette echter geen stap. Elska muilkorf 2En toen ik haar voorzichtig vooruit trok zette ze al haar tenen langs de rand van de muilkorf om er met zo veel mogelijk kracht aan te trekken. Gelukkig behaalde ze hier geen succes mee, maar dat maakte haar weer dusdanig kwaad dat ze alsnog weigerde om te lopen. Net een opstandig kind, maar dan heel wat gevaarlijker uitziend. Snel dat stomme ding maar af gedaan en thuis geoefend met kaas, daar kwam Elska wel voor in beweging en hoe vaker we oefenden hoe makkelijker ze naar me toe kwam lopen. Leuk vond ze het nog steeds niet en we zijn in Mayrhofen dan ook maar zo min mogelijk in de bus gestapt.
    Helaas hebben we geen foto van kwaad kijkende Elska gemaakt, maar zoals je kunt zien, ziet het er zoiezo niet erg vrolijk uit.
  • gasthuisNeem je honden alleen mee als ze goed alleen kunnen zijn, ook in een andere omgeving dan thuis. Dit om irritaties van andere gasten te voorkomen.
    Wij verbleven in een Gästehaus, wat niet voor alle honden even fijn is. De hele dag lopen allerlei mensen langs de kamer, verderop kan een blaffende Jack Russel alleen in een kamer zitten, schoonmakers die even binnen gluren om vervolgens angstig snel de deur weer dicht te trekken, buiten allerlei nieuwe en vreemde geluiden. Allerlei factoren waar de honden mee om moeten kunnen gaan.
  • restaurantHonden worden niet gewaardeerd in restaurants. Buiten op een terras is het geen probleem, maar als je de honden meeneemt naar het restaurant waar je elke avond eet dan krijgt de cheffin in eerste instantie ter plekke een hartverzakking.
    Op de tweede avond deden wij het “gewoon”, honden mee naar binnen, we zien wel of ze het oké vinden. Niet dus. Het was volle bezetting, iets wat de cheffin meerdere keren herhaald heeft, en daarom echt niet mogelijk om de honden mee te nemen. Alleen deze avond dan, daarna echt niet meer. En dan moesten we wel in een hoekje naast de bar gaan zitten. Prima mevrouw, bedankt, geen probleem.
    Zo hebben wij de hele avond genoten op een rustige plek in het restaurant, waar we elkaar eindelijk konden verstaan onder het eten, met twee slapende IJslanders onder tafel die door slechts 1% van de mensen werden opgemerkt en in alle gevallen ook nog eens met een positieve lach op het gezicht.  Na lang dubben hebben we het er na het betalen op gewaagd om nog even te checken of het misschien toch wel oké was als we ze vaker mee namen. Nou vooruit, maar dan moesten we wel elke avond op diezelfde plek zitten.  Want het was wel volle bezetting, maar ze waren ook wel heel braaf. Na nog wat complimenten van het overige personeel liepen we trots en tevreden het restaurant weer uit, de cheffin was op onze eigen oké-schaal gestegen en de rest van de week werden zowel wij als de honden vriendelijk begroet. Het voelde stiekem ook eigenlijk wel heel stoer, een eigen plek in het restaurant en de enige mensen die hun honden mochten meenemen omdat ze zo braaf waren. Trots op onze dames!
  • Aankomst 1Zoek een informatiepunt op om erachter te komen waar de wandelroutes staan uitgestippeld. Deze staan niet goed aangegeven en zijn in het skiseizoen ook niet vollop aanwezig. Verder is het handig om te weten in welke liften voetgangers zijn toegestaan, want ook dat staat niet standaard aangegeven op de pistekaarten.
  • Als je een accomodatie gegarandeerd in de sneeuw wilt hebben, moet je niet naar Mayrhofen gaan. Vind je een groen uitzicht niet erg? Dan raden we je aan om in het buitengebied van Mayrhofen een Gästehaus of appartement te zoeken. Naast ons Gästehaus liep een wandelpad tussen weilanden door waar we de honden los konden laten lopen. Dat vind je natuurlijk niet in het centrum, hoewel daar weer andere voordelen te noemen zijn.
  • Elska in de sneeuwHondenschoentjes zijn handig om mee te nemen. Wij hebben ze niet gebruikt, doordat het warm genoeg was toen wij de sneeuw in gingen. Zodra het echter kouder is, bevriezen de natte voeten die ze gekregen hebben in de gondel. Schoentjes kunnen dan uitkomst bieden en pijnlijke wandelingen voorkomen.
  • Zorg dat je altijd een fles met water bij hebt voor jezelf én de honden.
  • Houd een potje vaseline op zak. Zodra er gestrooid wordt, waardeert je hond het als je vaseline op zijn pootjes smeert voordat je naar buiten loopt. Af en toe bijsmeren kan nodig zijn.
  • Geef je telefoonnummer aan de eigenaar/eigenaresse. Zodra er iets met de honden aan de hand lijkt te zijn, kunnen ze even bellen. Het komt coöperatief over en voorkomt problemen. Met een hond sta je tenslotte bij binnenkomst al een streepje achter, ongeacht hoe schattig ze zijn.

Logeren in de Ardennen

Na de succesvolle vakantie in Noorwegen, besloten we nog een keer op vakantie te gaan met dezelfde vrienden. Dit keer naar de Ardennen, waar we een accommodatie in een kleinschalig park hadden vanaf waar je zo het bos in liep. Je snapt het al, ideaal!!

Heerlijk veel wandelen, de honden flink laten rennen en rollen, takken slepen en moddertje baden, bij terugkomst lekker douchen en föhnen (handig een huisje met bad, de badkamer hadden we omgetoverd tot een ware hondentrimsalon) en daarna opwarmen met Franse wijn en kaasjes.

Maar dat was nog niet alles, wij hadden deze vakantie een extra pret- en knuffelmachine bij. Hnýsa kwam namelijk logeren! Haar baasjes cultuur snuiven in Spanje, dus Hnýsa (stiekem SUPER vrolijk) mocht naar haar grote vriendinnen Elska en Ylfa toe, nog niet wetende dat ze zo’n geweldig avontuur ging beleven….

Elska in Noorwegen

Een ietswat verlaat verhaal over de avonturen van Elska in Noorwegen, dat geplaatst was in het IJSTIJDSCHRIFT.
Aan de hand van de foto’s die gemaakt zijn door Coen en Linda zal Elska haar belevenissen vertellen van haar gave avontuur in Noorwegen afgelopen augustus.

DSC06453 Elska NoorwegenDe vakantie begon met een lange reis in de auto. Om de paar uur stopten we om van chauffeur te wisselen en voor mij om te plassen en even te wandelen. In Denemarken kon ik eindelijk los lopen, rennen en door de modder rennen. Twee uur later snapte ik waarom: ik moest heel lang alleen in de auto zitten in de onderkant van de Ferry, samen met andere hondjes in andere auto’s. Eigenlijk moest ik in de kofferbak zitten, op mijn eigen plekje, maar dat vond ik zo stom dat ik stiekem over de stoelen geklommen ben om languit op de achterbank te slapen, lekker koel op het leer. Gelukkig vonden m’n baasjes het niet erg toen ze terug kwamen en kreeg ik veel knuffels. De reis viel uiteindelijk wel mee, maar ik was wel blij toen we bij het huisje aan kwamen. De mensen waren minder blij, want er was geen stroom vanwege de storm. Het was daardoor lekker fris in huis en donker, waardoor ik goed kon slapen.

DSC06791 Elska NoorwegenDe volgende dag gingen we het terrein verkennen en dat was heel groot! Er was een stuk met fruitbomen waar het heel lekker rook en daarnaast stond de buurman, een heel groot paard. Ik was even gedag gaan zeggen, maar hij wilde niet eens spelen. We hadden ook een eigen stuk water en een hutje waar de mensen konden relaxen terwijl ik met iemand met de frisbee of voetbal speelde. Soms moest ik ook in het hutje omdat niemand met mij wilde spelen en dan hield ik alles goed in de gaten. Eigenlijk was het ook wel fijn om even te relaxen, want we zouden snel weer heel erg ver gaan wandelen.

DSC09965 Elska NoorwegenDe eerste wandeling kwam ik er al snel achter dat je in Noorwegen niet makkelijk vriendjes kan maken, we kwamen geen mens of hond tegen! Wel schapen, waardoor ik eindelijk eens mijn drijfkunsten kon laten zien. Mijn baasjes waren daar erg trots op, omdat ik heel netjes deed en de schapen naar hen toe bracht. Helaas moest ik daarna wel een stukje aan de lijn, omdat ze bang waren dat ik ze per ongeluk het water in zou jagen. Niet eerlijk, dat zou ik toch niet doen?!

DSC09962 Elska NoorwegenHet was wel een heel mooi gebied en dicht bij het huis. Ik hoopte dat we daar nog een keer naartoe zouden gaan, maar daar was het niet meer van gekomen. Er was een hele grote heuvel waar we de top van beklommen hebben. Hier hadden we erg mooi overzicht over het gebied, hoewel we nog niet echt wisten waar we precies zicht op hadden. Mijn baasjes waren eerst bang dat ik per ongeluk ergens bij een steil stuk naar beneden zou vallen, maar ik deed heel voorzichtig en daardoor mocht ik overal los lopen. Het was soms wel een beetje spannend, maar zolang ik bij de mensen bleef was er niets aan de hand.

DSC06594 Elska NoorwegenNa de eerste heftige wandeling waren de mensen toe aan een dagje relaxen rondom het huis en de directe omgeving verkennen. We hebben het stadje Tau bezocht en ontdekt waar we de ferry naar Stavanger moeten pakken later in de week. Toen we weer thuis kwamen gingen Lotte en Linda in de kano en ik mocht mee! Ik mocht ook een paar keer uit de kano springen om de frisbee uit het water te halen en ben zelfs vanuit het water de kano in geklommen! Oké, met een beetje hulp van Linda. Maar toch, ik vond het knap van mezelf.

DSC06975 Elska NoorwegenDe tweede wandeling was ook in de buurt en daar moest ik eigenlijk aan de lijn, volgens de officiële regels. Er waren echter weer geen mensen of honden te bekennen, dus hebben mijn baasjes me stiekem los laten lopen. We hadden bij deze wandeling weer een prachtig uitzicht, dit keer zelfs over het water en het huisje. Bij deze wandeling kwamen we heel veel rotsen tegen, wat ik super leuk vond. Ik kon mijn wolfsklauwen goed gebruiken bij de steile wanden en deed wat extra rondjes omdat ik het zo leuk vond. Af en toe was het voor de mensen wel wat smal en gevaarlijk en dan lette ik extra goed op dat het wel goed ging. Gelukkig is niemand gevallen dankzij mijn extra aanwijzingen en hebben we allemaal genoten van de rust en prachtige natuur.

Richting het einde van de week hebben we de Preikestolen bezocht, een toeristisch punt in Noorwegen waar blijkbaar iedereen naartoe gaat. Het was een groot contrast: de hele week nog niemand tegengekomen en nu op de terugweg in de file omdat de paadjes te smal waren voor de grote aantallen mensen die van en naar de Preikestolen wandelen.


De paden waren tevens slechter dan verwacht, allerlei grote stenen die samen een pad zouden moeten vormen, waardoor het wandeltempo van sommige mensen erg traag was. Hierdoor stond ik me soms te vervelen en moest ik uitkijken dat mensen niet op mijn poten stonden. Op de heenweg hadden we expres een rustige route gekozen, waardoor we extra veel moesten klimmen maar we niemand tegen kwamen.

DSC07673 Elska NoorwegenBij de Preikestolen was het erg druk, waardoor we het van een afstandje bekeken hebben. Eigenlijk vond ik er niets aan en heb ik een dutje gedaan in de tijd dat de mensen een broodje aten en zich geestelijk voorbereidden op de terugweg.

DSC07763 Elska NoorwegenHet was een heftige wandeling, vooral door de drukte, maar het was het waard. Voor een ieder die van plan is om ooit de Preikestolen te bezoeken: doe dat ‘s ochtends vroeg! Wij waren er om 8 uur in de ochtend en ik zou het aanraden om nog vroeger aanwezig te zijn zodat de terugweg rustiger is. Vooral de bussen toeristen veroorzaken plaatstelijke druktes en je bent niet blij als je daar tussen loopt. Vooral niet als die mensen wandelstokken bij hebben die bijna in je oog steken als ze niet op honden letten.

DSC07783 Elska Noorwegen
De hoogtepunten van de dag waren: het beklimmen van steile wanden waar mijn baasjes netjes omheen liepen. Ik ging gewoon recht naar beneden zonder uit te glijden, super stoer! DSC07759 Elska NoorwegenDat moet elke IJslander een keer meegemaakt hebben.

Daarnaast vond ik bij de Preikestolen een gore handschoen waar ik wild mee kon schudden zonder dat iemand dat erg vond. Iets waar je je ogen voor open moet houden als je daar bent, misschien vindt jij er ook wel eentje!

De tweede week gingen we naar een ander huisje in een afgelegen gebied, waar voor de mensen aan het begin van de week wat problemen waren. In dat gebied zijn geen normale afvoeren en is geen vaste elektriciteitsaansluiting. DSC07915 Elska NoorwegenAls je naar zo’n gebied gaat, moet je goed opletten dat er een normaal toilet aanwezig is en er rekening mee houden dat je een aggregaat aan moet zetten om de oven te gebruiken. De lampen e.d. werken op zonne-energie, zodat je niet altijd in de herrie hoeft ze zitten als je stroom nodig hebt.

Ik vond het super bij het huis, want daar was een groot stuk groen met een plas water in het midden. Lekker veel ruimte om rondjes te rennen en door het water te lopen. DSC08028 Elska NoorwegenHelaas weer geen vriendjes in de buurt, zelfs geen mensen in de huisjes in de buurt, maar in mijn eentje kon ik daar ook al veel lol beleven.

Als eerste wandeling in de tweede week gingen we bij een waterval kijken. We hadden iets spectaculairs verwacht, maar eigenlijk stelde het niet veel voor. Het uitzicht bij de waterval was wel erg mooi, verschillende wanddecoraties zijn daar gecreërd.

DSC08388 Elska NoorwegenBij de tweede wandeling was het gebied minder mooi, maar mocht ik wel wat geïmproviseerde behendigheid doen. DSC08598 Elska NoorwegenHet was een korte wandeling, gevolgd door een bezoek aan een supermarkt. Terug bij het huisje heb ik me met Marij en Linda opgewarmd bij een kampvuur. Zelfs de marsmallows werden erbij gehaald, maar die mocht ik niet eten.

De derde wandeling gingen we opzoek naar burchten. De wandeling was een uitdaging, want de route was niet goed aangegeven. Uiteindelijk hebben we de burchten dan toch bereikt, wat een grote teleurstelling opleverde. Slechts een rijtje stenen was over en meerdere burchten hebben we niet eens ontdekt. Gelukkig was het droog en zonnig, waardoor het toch wat voldoening opleverde.

DSC08722 Elska NoorwegenAan het einde van de tweede week hebben we nog een bezoek gebracht aan het zuidelijkste puntje van Noorwegen. Dit was wederom een toeristisch punt waar we meerdere mensen tegenkwamen. Gelukkig was het niet zo druk als bij de Preikestolen, waardoor ik makkelijk rond kon lopen. Het is een plek waar voor betaald moet worden, met een vuurtoren en verschillende gebouwtjes met informatie waar je kunt kijken. Helaas mocht ik nergens in, dus moest ik met Linda buiten rondlopen. Gelukkig viel er genoeg te klimmen, waardoor ik me niet verveelde.

Het was een groot succes en mijn baasjes hebben belooft dat we in de toekomst nog een keer terug zullen gaan naar dit prachtige land. Heb je behoefte aan lange wandelingen in ruwe natuur en zonder andere mensen en honden tegen te komen? Dan moet je absoluut naar Noorwegen! Je kunt me altijd om tips vragen, want ik weet al veel mooie plekjes die je kunt bezoeken. Ik zal dan ook verklappen waar je zonder problemen kunt schapendrijven, mits je baasjes dat aandurven natuurlijk…

DSC07953 Elska Noorwegen